Dag 7 - Attractie van de dag
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel & Karen
06 Januari 2015 | China, Kunming
We hebben van Sundy alweer een super nacht cadeau gekregen! Iets voor 7:00 uur kwamen de eerste zachte geluidjes uit het kinderbedje. Het flesje melk was snel warm en ook snel leeg. De nieuwe dag kon beginnen!
En wat voor een dag! Het lijkt hier wel zomer! Een compleet blauwe lucht en een stralende zon, bij een temperatuur van 18 graden. Voor ons betekent dat: naar buiten! Na twee dagen weinig buitenlucht zijn we toe aan wat verse zonnestralen. En die krijgen we dan ook in overvloed!
Voor vandaag stellen we ons twee doelen. Doel 1: Sundy leren kennen. Wat kan ze wel, wat kan ze niet, want wil ze wel, wat wil ze niet, enzovoort. Eén 'probleempje' daarbij: ze kan het ons niet vertellen...maar dat was gelukkig vooraf bekend. Uitproberen is dan de enige manier.
Doel 2: de stad Kunming ontdekken. Nou ja, een deel van het centrum dan...De beste manier hiervoor is de stad te voet te doorkruisen, dus dat doen we dan ook. Sundy gaat lekker mee in de rugzakdrager...hopen we.
Het pakt allemaal heel goed uit: de eerste minuten bij papa op de rug lijkt ze het er niet zo mee eens te zijn. Maar zodra ze de eerste zonnestralen op haar kortgeknipte bolletje voelt, begint ze heel zachtjes wat te zingen. Geen hele liedjes natuurlijk, maar je zou het een soort melodietjes kunnen noemen. We vinden het geweldig, en beginnen zachtjes met haar wat mee te neuriën. Zo geven we Sundy hopelijk het gevoel dat we haar een beetje verstaan.
Het Green Lake Park is druk en prachtig. De winter wordt hier gewoon overgeslagen. Tussen kale bomen en wat resterende herfstblaadjes, doemen ook al enkele nieuwe gasten op: bloeiende prunusbomen en azalea's, maar ook...zeemeeuwen! Deze komen uit Rusland hier overwinteren. We geven ze geen ongelijk, want in het park worden ze door de bewoners van Kunming enorm verwend!
Verder is de stad zoals veel Chinese steden: groot, druk, oud naast modern, hoog naast nog hoger en scootertje naast scootertje. Het verkeer lijkt een chaos, een weg oversteken is ook hier een vak apart, maar toch gaat (bijna) alles goed. Hoe dat komt? Nou gewoon: de mensen hebben geen haast, zijn niet agressief en rijden gewoon om elkaar heen, desnoods in tegengestelde richting.
De grootste bezienswaardigheid van de stad zijn niet de tempels, de stadsmuren of de pagodes, maar...wij! Overal zien we mensen op een afstandje naar ons kijken, omdraaien, stoppen, inhouden, elkaar aanstoten en zelfs teruglopen. Naast het feit dat we in deze miljoenenstad als niet-Chinees al bijzonder zijn, hebben we ook nog een raar ding op de rug (de luxe rugzakdrager) met een Chinees (!) kindje erin. Voor velen is dit duidelijk voldoende reden voor een kiekje of een filmpje. Iedereen heeft immers een mobiel op zak...Sommigen proberen ons aan te spreken, maar aangezien hier ongeveer net zo weinig mensen Engels spreken als in Nederland Chinees, stranden de gesprekken meestal zeer snel. Jammer, want we zouden dolgraag willen weten hoe de Chinezen tegen buitenlandse adoptie aankijken.
Sundy lijkt wel tevreden met de door haar kersverse papa en mama gekozen dagvulling. Ze laat zich rustig in de rugzakdrager door de stad vervoeren, neuriet een beetje en laat zich bij de Starbucks (uiteraard!) goed verwennen. Op papa's rug doet ze ook een klein dutje, maar omdat er zo veel te zien is heeft ze niet veel zin om lang te slapen. Ze protesteert niet, dus maken wij onze dag vol. Als we om 19:30 uur de hotelkamer binnenstappen, gaat meteen de pyjama aan en krijgt ze nog een flesje melk. Tot slot nog een boertje en dan in bed. Binnen één minuut (!) is ze in dromenland.
En wat voor een dag! Het lijkt hier wel zomer! Een compleet blauwe lucht en een stralende zon, bij een temperatuur van 18 graden. Voor ons betekent dat: naar buiten! Na twee dagen weinig buitenlucht zijn we toe aan wat verse zonnestralen. En die krijgen we dan ook in overvloed!
Voor vandaag stellen we ons twee doelen. Doel 1: Sundy leren kennen. Wat kan ze wel, wat kan ze niet, want wil ze wel, wat wil ze niet, enzovoort. Eén 'probleempje' daarbij: ze kan het ons niet vertellen...maar dat was gelukkig vooraf bekend. Uitproberen is dan de enige manier.
Doel 2: de stad Kunming ontdekken. Nou ja, een deel van het centrum dan...De beste manier hiervoor is de stad te voet te doorkruisen, dus dat doen we dan ook. Sundy gaat lekker mee in de rugzakdrager...hopen we.
Het pakt allemaal heel goed uit: de eerste minuten bij papa op de rug lijkt ze het er niet zo mee eens te zijn. Maar zodra ze de eerste zonnestralen op haar kortgeknipte bolletje voelt, begint ze heel zachtjes wat te zingen. Geen hele liedjes natuurlijk, maar je zou het een soort melodietjes kunnen noemen. We vinden het geweldig, en beginnen zachtjes met haar wat mee te neuriën. Zo geven we Sundy hopelijk het gevoel dat we haar een beetje verstaan.
Het Green Lake Park is druk en prachtig. De winter wordt hier gewoon overgeslagen. Tussen kale bomen en wat resterende herfstblaadjes, doemen ook al enkele nieuwe gasten op: bloeiende prunusbomen en azalea's, maar ook...zeemeeuwen! Deze komen uit Rusland hier overwinteren. We geven ze geen ongelijk, want in het park worden ze door de bewoners van Kunming enorm verwend!
Verder is de stad zoals veel Chinese steden: groot, druk, oud naast modern, hoog naast nog hoger en scootertje naast scootertje. Het verkeer lijkt een chaos, een weg oversteken is ook hier een vak apart, maar toch gaat (bijna) alles goed. Hoe dat komt? Nou gewoon: de mensen hebben geen haast, zijn niet agressief en rijden gewoon om elkaar heen, desnoods in tegengestelde richting.
De grootste bezienswaardigheid van de stad zijn niet de tempels, de stadsmuren of de pagodes, maar...wij! Overal zien we mensen op een afstandje naar ons kijken, omdraaien, stoppen, inhouden, elkaar aanstoten en zelfs teruglopen. Naast het feit dat we in deze miljoenenstad als niet-Chinees al bijzonder zijn, hebben we ook nog een raar ding op de rug (de luxe rugzakdrager) met een Chinees (!) kindje erin. Voor velen is dit duidelijk voldoende reden voor een kiekje of een filmpje. Iedereen heeft immers een mobiel op zak...Sommigen proberen ons aan te spreken, maar aangezien hier ongeveer net zo weinig mensen Engels spreken als in Nederland Chinees, stranden de gesprekken meestal zeer snel. Jammer, want we zouden dolgraag willen weten hoe de Chinezen tegen buitenlandse adoptie aankijken.
Sundy lijkt wel tevreden met de door haar kersverse papa en mama gekozen dagvulling. Ze laat zich rustig in de rugzakdrager door de stad vervoeren, neuriet een beetje en laat zich bij de Starbucks (uiteraard!) goed verwennen. Op papa's rug doet ze ook een klein dutje, maar omdat er zo veel te zien is heeft ze niet veel zin om lang te slapen. Ze protesteert niet, dus maken wij onze dag vol. Als we om 19:30 uur de hotelkamer binnenstappen, gaat meteen de pyjama aan en krijgt ze nog een flesje melk. Tot slot nog een boertje en dan in bed. Binnen één minuut (!) is ze in dromenland.
-
06 Januari 2015 - 20:16
Vd Koelen:
Jippie... Toch nog een verslag vandaag. Jullie maken lekker lange dagen!
En wat worden jullie toch verwend door jullie dochter. Ze laat jullie lekker uitslapen en laat zich ook heerlijk vervoeren op papa's en/of mama's rug. Echt zoals een prinses betaamt.
Wat hebben jullie toch een prachtmeid. Het geluk straalt er helemaal vanaf. Geniet van het lekker zonnetje daar. In Beijing zal het stukken kouder zijn.
Quinn heeft Sundy zelfs al een kusje gegeven (op mama's telefoon) en vindt Sundy "echt heel schattig"!!!
Veel liefs van ons drietjes. -
06 Januari 2015 - 23:01
Angelique:
Ik ben begin echt jaloers op jullie te worden. Niet alleen op die prachtige dochter van jullie die tot nu toe alles vrij goed accepteert van haar kers verse ouders. Maar ook dat heerlijke weer ik heb vandaag tenminste een paar keer flink staan te kou kleumen aan school. Bedankt voor jullie verhaaltje voor het slapen gaan. Iedere avond heerlijk om te lezen hoe goed het met jullie gaat en wat jullie vandaag mee hebben gemaakt. Kijk weer uit tot morgen Sweet dreams liefs Liek -
06 Januari 2015 - 23:02
Benno:
Geweldig om al jullie belevenissen weer te volgen, we zien alweer uit naar het verslag van dag 8. -
07 Januari 2015 - 09:58
Jo ,Oma Van Quinn.:
Wat een heerlijk meisje toch.
Geweldig ,om daar ouder van te mogen zijn.
Sundy ,zal het heel goed hebben bij jullie.
En wat een mooi verslag.Zit hier echt te genieten. -
07 Januari 2015 - 14:07
Joke En Reijn:
Van Harte Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter, het is al een flinke dame. We lezen met veel plezier jullie reisverslagen en bekijken aandachtig de mooie foto's. Goeie reis weer naar huis -
07 Januari 2015 - 20:07
Alinda:
vandaag even jullie weblog bij gelezen! Wat een feest van herkenning! Hartelijk gefeliciteerd met jullie mooie dochter Sundy. Geniet van jullie mooie reis. Doe Angela maar de groetjes.
Groetjes van Alinda, Patrick, Yi Mei en Zeyi -
08 Januari 2015 - 13:50
Erik, Jessica, Yue Lin En Kai:
Wat een Deja Vu allemaal voor ons. Heerlijk om te lezen. En ook super dat alles zo goed gaat. Genieten of niet dan. En wat een mooi weertje zeg.
Wij hebben vorig jaar niet zoveel van Kunming kunnen zien. Omdat we nog naar de geboortestad zijn geweest maar zo te zien moet dan nog maar een keer in de herhaling.
Nog super bedankt voor het mooie kaartje. Leuk om te krijgen.
Goede reis zaterdag terug naar Beijing.
Groetjes van Jessica en Co
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
