Dag 13 - De Tempel van Doornroosje

Na de sunny Sunday van gisteren komt vandaag Sundy....om klokslag 7:00 uur! Met de precisie van een Zwitsers uurwerk weet ze ons te wekken: maandagochtend, opstaan! Snel een flesje melk en ons meisje is weer tevreden.
Deze ochtend komt Annemarie bij ons in het hotel ontbijten. Niet alleen Annemarie en wij vinden het gezellig, ook Sundy laat zich (tot nu toe) van haar beste kant zien. Ze heeft weinig trek om te eten, spelen met de kleine boterkuipjes en het Hollandse mini-pakje De Ruijter hagelslag vindt ze veel leuker. Voorzichtig komen er wat meer glimlachjes bij haar tevoorschijn.

Om 10:15 uur gaat de rugzakdrager weer op en vertrekken we met z'n vieren richting de metro. De Tempel van de Hemel is de bestemming voor deze ochtend. Na vijf kwartier arriveren we bij het omliggende park. Omdat het maandag einde van de ochtend is, is het er relatief rustig. We zien diverse senioren juist hun spulletjes inpakken, terwijl anderen zich nog net wagen aan hun laatste dansje. Even verderop zitten hele horden oude mannetjes majong te spelen, een blijkbaar erg verslavend bordspel.
Bij de tempel zelf is het echt rustig. Dit geeft ons de gelegenheid rustig rond te kijken. Het rijk versierde bouwwerk is absoluut indrukwekkend, zeker in combinatie met de enorme 'oprijlaan' en de immense ruimte eromheen. Hoe zal het er hier uit gezien hebben toen de Chinese keizer hier zijn offers kwam brengen...?

Inmiddels is de wind wat toegenomen en wordt het vrij koud in het park, vooral voor de stil zittende Sundy. Dat betekent: op zoek naar een koffie- of theehuisje. We verlaten het park aan de zuidkant. Even later blijkt dit niet de beste kant te zijn: hier zijn alleen wat vage restaurantjes die op dit uur van de dag niet open zijn. Dan maar weer terug in de richting van het metrostation. En dan, als een soort Fata Morgana, zien we het logo weer voor ons opdoemen: Starbucks! Een geschenk uit de Hemel, terwijl we bij de tempel niet meer geofferd hebben dan 90 yuan (€ 11,70) voor drie personen (Sundy mocht gratis mee naar binnen). En terwijl we ons warmen aan hete koffie en Sundy met haar vingertjes weer eigenhandig stukjes muffin tot kruimeltjes vermaalt, dromen mama en Annemarie al over de volgende activiteit van deze dag: shoppen in de Pearl Market. Dit complex van vijf verdiepingen, boordevol snuisterijen, prullaria, kleding, tassen, sieraden, horloges, 'handmade real silver' en overijverige verkoopsters nodigt (sommigen) nou eenmaal uit tot kopen...

Sundy en papa zijn van plan om met de metro terug te gaan naar het hotel, zodat Sundy daar lekker even een dutje kan doen (en papa misschien ook wel...). Maar als Sundy in de rugzakdrager al in slaap valt voordat het metrostation bereikt is, besluit papa de metro maar te laten voor wat die is en lekker van het mooie weer te blijven genieten. Een wandelingetje is immers gezond!
Na bijna twee uur lopen, dwars door het enorme centrum van Beijing, arriveren papa en Sundy bij het Radisson hotel. Gedurende deze foutloze wandeling van ongeveer 14 kilometer (!) heeft Sundy bijna continu geslapen...Na aankomst in de hotelkamer heeft papa wel behoefte aan een powernap. En Sundy? Die valt gewoon weer opnieuw in slaap...

Na een half uurtje zijn de stadsverkenners weer wakker en is het tijd om te spelen. De muziekjes uit het pianootje blijken erg geliefd bij Sundy, maar een half uur later geeft ze aan iets anders te willen: eten! Een lekker cakeje gaat er altijd wel in. Maar blijkbaar kosten spelen en eten Sundy veel energie, want even later wil ze nog maar één ding: ...precies....slapen!
Als mama en Annemarie om 18:30 uur terugkomen, slaapt ons prinsesje nog steeds. Voor de gekochte spulletjes toont ze dan ook geen interesse, maar dat was ook niet te verwachten. Met moeite maken we haar wakker, waarna we samen gaan eten. Nou ja, samen...terwijl Annemarie, papa en mama eten bestellen, besluit Sundy na tien minuten te doen waar ze goed in is: slapen! Vijf kwartier later moeten we haar weer wakker maken om terug te keren naar het hotel. Daar aangekomen gaan de kleertjes uit, de pyama en slaapzak aan, en na wat tegenstribbelen de oogjes dicht. De afgelopen 24 uur is Sundy met moeite 6 uur wakker geweest...Doornroosje is er niks bij! We zijn benieuwd of ons meisje zo'n droomkindje blijft..

Annemarie vertrekt morgenochtend weer met de hogesnelheidtrein naar Shanghai, een 5 uur durende rit van ongeveer 1.100 kilometer. Ter vergelijking: dit is even ver als van Amsterdam naar Milaan....Wij wensen Annemarie een goede reis!