Dag 15 - Waar is de zon?
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel & Karen
14 Januari 2015 | China, Peking
Da's even wennen vandaag: bewolking en...smog! En dan niet zomaar een beetje, maar zo zwaar dat je bijna mes en vork nodig hebt om erdoor te komen...De lucht is grijs, maar niet gewoon grijs...zeg maar gelig grijs. De smog-meter geeft voor Beijing vandaag een waarde van 200 aan. In Nederland betekent een waarde boven de 100 al een alarm...
We zien vandaag beduidend meer mondkapjes op straat, zelfs een voetganger met een gasmasker op! Daarentegen zien we vandaag beduidend minder flatgebouwen...zouden die de stad vanwege de smog ontvlucht zijn, of is er misschien een andere oorzaak...?
Gelukkig ziet Sundy het vandaag weer zonnig in. Dat begint al bij het ontbijt, waar ze weer dolenthousiast wordt van de kleine (lege) boterkuipjes. Op de grond gooien blijft de leukste activiteit...papa raapt ze toch wel op! Na een half uurtje is de vloer onder Sundy's stoel veranderd in een slagveld: er liggen niet alleen boterkuipjes, maar ook suikerzakjes en een half brood aan grotere en kleinere kruimels. Ach, wat geeft het, nog even en de stofzuiger gaat er weer overheen.
Van spelen word je blijkbaar moe: terug in de hotelkamer begint Sundy haast direct in haar oogjes te wrijven. Ofwel: tijd voor een dutje. Dit geeft ons de gelegenheid om lekker te gaan zitten lezen. We proberen ons te herinneren hoe lang het geleden is dat we op dit vroege tijdstip van de dag allebei een boek aan het lezen waren...
Om 13:00 uur gaan we voor de broodnodige 'frisse lucht' naar buiten. Het is wel koud, maar fris...? Maakt niet uit, de rugzakdrager op en gaan! Bestemming: de Tibetaans-boeddhistische Lama-tempel, op ongeveer een uur lopen. Na drie kwartiertjes opwarmen bij Caffé Bene, een directe concurrent van de Starbucks, komen we om 15:00 uur bij de Lama-tempel aan. Deze blijkt echter nog maar een uurtje open te zijn. Omdat dit juist dè plek in Beijing is om ontspannen rond te lopen en tot rust te komen, in plaats van als een opgejaagde toerist snel doorheen te rennen, besluiten we het bezoek uit te stellen tot vrijdag.
In plaats daarvan bezoeken we de nagenoeg tegenover gelegen Confucius-tempel, die veel langer open is. Het complex is vrij groot en ongetwijfeld bijzonder, maar het doet ons niet veel. Misschien komt dit doordat we al meerdere tempels gezien hebben, of doordat we niet thuis zijn in het confucianisme, of gewoon doordat het koud is en de stad er vandaag erg troosteloos uitziet. Na drie kwartier gaan we dan ook richting metro, en vervolgens terug naar het hotel.
Hoewel papa en mama zich voor hebben genomen met z'n drieën even een lekker tukkie te gaan doen, blijkt Sundy hier anders over te denken. Zodra ze op bed ligt, draait ze zich naar papa toe en gaat ze hem weer als klimrek gebruiken. Uiteraard helpt papa haar mee, al is het maar om te voorkomen dat ze door haar capriolen van het bed rolt. Mama kan in de tussentijd rustig doorslapen. Blijkbaar is Sundy nu al een papa's-kindje...Als na een tijdje het bed verruild wordt voor de vloer, zijn de waterflesjes en de nog half gevulde 2-liter colafles perfect speelgoed. Ideaal voor krachtoefeningen!
Voor het diner gaan we vandaag iets nieuws uitproberen: de Orient King of Dumplings in de tegenover het hotel gelegen shopping mall. Het blijkt een prima keuze. Ook Sundy heeft het er uitstekend naar haar zin. Ze lacht veel, eet lekker mee en roept regelmatig "mama", maar of ze daar ook werkelijk mama mee bedoelt, wordt ons niet helemaal duidelijk.
Om 20:30 uur gaat bij Sundy het licht uit: ze valt bijna om van de slaap. We steken snel de straat over, geven haar een flesje melk en vijf minuten later slaapt ze lekker in haar bedje. Blijkbaar moet de leer van Confucius eerst even bezinken voordat ie slaapverwekkend wordt...
In de tussentijd krijgen we veel positieve berichten van het thuisfront. Grote broer Sonam heeft het uitstekend naar zijn zin. Hij hoopt van opa en oma meer te mogen dan van papa en mama, en probeert daarom lekker uit. Voor zover wij vernemen is hij nog goed te hanteren. We zullen zien of dat volgende week ook nog zo is...We zijn uiteraard ontzettend benieuwd hoe groot grote broer nu ineens geworden is!
We zien vandaag beduidend meer mondkapjes op straat, zelfs een voetganger met een gasmasker op! Daarentegen zien we vandaag beduidend minder flatgebouwen...zouden die de stad vanwege de smog ontvlucht zijn, of is er misschien een andere oorzaak...?
Gelukkig ziet Sundy het vandaag weer zonnig in. Dat begint al bij het ontbijt, waar ze weer dolenthousiast wordt van de kleine (lege) boterkuipjes. Op de grond gooien blijft de leukste activiteit...papa raapt ze toch wel op! Na een half uurtje is de vloer onder Sundy's stoel veranderd in een slagveld: er liggen niet alleen boterkuipjes, maar ook suikerzakjes en een half brood aan grotere en kleinere kruimels. Ach, wat geeft het, nog even en de stofzuiger gaat er weer overheen.
Van spelen word je blijkbaar moe: terug in de hotelkamer begint Sundy haast direct in haar oogjes te wrijven. Ofwel: tijd voor een dutje. Dit geeft ons de gelegenheid om lekker te gaan zitten lezen. We proberen ons te herinneren hoe lang het geleden is dat we op dit vroege tijdstip van de dag allebei een boek aan het lezen waren...
Om 13:00 uur gaan we voor de broodnodige 'frisse lucht' naar buiten. Het is wel koud, maar fris...? Maakt niet uit, de rugzakdrager op en gaan! Bestemming: de Tibetaans-boeddhistische Lama-tempel, op ongeveer een uur lopen. Na drie kwartiertjes opwarmen bij Caffé Bene, een directe concurrent van de Starbucks, komen we om 15:00 uur bij de Lama-tempel aan. Deze blijkt echter nog maar een uurtje open te zijn. Omdat dit juist dè plek in Beijing is om ontspannen rond te lopen en tot rust te komen, in plaats van als een opgejaagde toerist snel doorheen te rennen, besluiten we het bezoek uit te stellen tot vrijdag.
In plaats daarvan bezoeken we de nagenoeg tegenover gelegen Confucius-tempel, die veel langer open is. Het complex is vrij groot en ongetwijfeld bijzonder, maar het doet ons niet veel. Misschien komt dit doordat we al meerdere tempels gezien hebben, of doordat we niet thuis zijn in het confucianisme, of gewoon doordat het koud is en de stad er vandaag erg troosteloos uitziet. Na drie kwartier gaan we dan ook richting metro, en vervolgens terug naar het hotel.
Hoewel papa en mama zich voor hebben genomen met z'n drieën even een lekker tukkie te gaan doen, blijkt Sundy hier anders over te denken. Zodra ze op bed ligt, draait ze zich naar papa toe en gaat ze hem weer als klimrek gebruiken. Uiteraard helpt papa haar mee, al is het maar om te voorkomen dat ze door haar capriolen van het bed rolt. Mama kan in de tussentijd rustig doorslapen. Blijkbaar is Sundy nu al een papa's-kindje...Als na een tijdje het bed verruild wordt voor de vloer, zijn de waterflesjes en de nog half gevulde 2-liter colafles perfect speelgoed. Ideaal voor krachtoefeningen!
Voor het diner gaan we vandaag iets nieuws uitproberen: de Orient King of Dumplings in de tegenover het hotel gelegen shopping mall. Het blijkt een prima keuze. Ook Sundy heeft het er uitstekend naar haar zin. Ze lacht veel, eet lekker mee en roept regelmatig "mama", maar of ze daar ook werkelijk mama mee bedoelt, wordt ons niet helemaal duidelijk.
Om 20:30 uur gaat bij Sundy het licht uit: ze valt bijna om van de slaap. We steken snel de straat over, geven haar een flesje melk en vijf minuten later slaapt ze lekker in haar bedje. Blijkbaar moet de leer van Confucius eerst even bezinken voordat ie slaapverwekkend wordt...
In de tussentijd krijgen we veel positieve berichten van het thuisfront. Grote broer Sonam heeft het uitstekend naar zijn zin. Hij hoopt van opa en oma meer te mogen dan van papa en mama, en probeert daarom lekker uit. Voor zover wij vernemen is hij nog goed te hanteren. We zullen zien of dat volgende week ook nog zo is...We zijn uiteraard ontzettend benieuwd hoe groot grote broer nu ineens geworden is!
-
14 Januari 2015 - 21:07
Jo ,oma Van Quinn:
Bedankt ,voor alweer zo,n mooi verslag.
Sonam.....bij opa en oma is anders ,dan bij mama en papa hoor.
Zondag mag jij jouw zusje ook knuffelen. .
Dikke knuf.
-
14 Januari 2015 - 21:51
Tante Bertha.:
Hoi luitjes, wat is het genieten, van jullie mooie verhalen.
We zien het gewoon voor ons, hoe die kleine meid de wereld aan het ontdekken is.
Nog even en jullie gezinnetje is weer bij elkaar.
-
15 Januari 2015 - 10:19
Jeanet:
Wat heerlijk om Sundy zo ondeugend en vrolijk te zien kijken. Op de 1 e foto keek ze inderdaad behoorlijk stuurs. Zo iets van ' Laat me, laat me m'n eigen gang toch gaan' van ene R. Shaffy. Gaat het zo' n 2e keer in China voor jullie ook wat makkelijker?
We zijn benieuwd om haar zondag te zien. Tot gauw. Knuffel voor Sundy en, opa en oma, ook voor Sonam! -
15 Januari 2015 - 20:25
Linda:
Sonam was vandaag vrolijk aan het spelen bij De Vuurtoren -
18 Januari 2015 - 22:00
Erik, Jessica, Yue Lin En Kai:
Happy family zeg. En wat fijn dat ze steeds meer ontdooit. En leuke muts en wanten -
20 Januari 2015 - 22:13
Bianca Pruijssers :
Wouw wat geweldig om allemaal te lezen....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
