De eerste week...

En ongemerkt is Sonam al bijna een week thuis! Wat gaan de dagen toch snel voorbij. Natuurlijk herkent elke papa of mama dit van zijn eerste weken, maar wij moeten toch echt even wennen aan het rustige tempo… Al een aantal avonden nemen we ons voor NU iets op de weblog te zetten, maar als Sonam zijn laatste fles heeft gekregen en lekker slaapt (v.a. 20.30 uur), zijn er toch de telefoontjes (erg gezellig!!) en huishoudelijke klusjes (iets minder gezellig ;-) ) die er voor zorgen dat het weer ineens bedtijd is... De eettijden van Sonam zijn nu leidend (5x fles) en als we aan het eind van de dag kunnen zeggen dat we "toch mooi dat kinderkapstokje hebben opgehangen", voelt dit al heel voldaan! We zullen maar even niet denken aan al die foto’s en video’s die we nog mogen uitzoeken. Chapeau aan de alleenstaande ouders onder de lezers!!


Het is elke dag feest als de postbode is geweest. Sonam kan dan lekker weer spelen met nieuwe enveloppen, nadat papa en mama de kaarten eruit hebben gehaald. Geweldig om deze kaartjes te blijven ontvangen!

Sonam heeft ondertussen ontdekt dat de wandelwagen een goed alternatief is voor de buikdrager. Bijkomend feit: deze kan ook door papa geduwd worden en veel beter voor je rug! Daarnaast is Sonam druk bezig zijn beenspieren te trainen: met bij voorkeur mama als klimrek zich optrekken tot staan. Hij begint hierbij zeker trekjes van papa te vertonen: het kan hem niet hoog genoeg zijn… dat wordt wat als hij ooit met ons de bergen in gaat!

De komende week staat een bezoek bij de huisarts en kinderarts op de agenda. We zijn benieuwd wat hun beeld van Sonam is. Wij zien alleen maar een tevreden ondernemend mannetje, hoewel alleen spelen en iets anders drinken dan melk NIET favoriet zijn…