Dag 9 - 2012 of 1220?
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel & Karen
07 Januari 2012 | China, Nanjing
Zaterdag vandaag: weekend! Overigens geen idee waarom deze dag anders zou zijn dan de vorige, maar het klinkt leuk. Hoezo geen andere dag dan de vorige? Inmiddels zijn we al drie (!) dagen de trotse ouders van onze zoon Sonam, en vergeleken met slechts twee dagen is dat een wereld van verschil!
Zo kunnen we over steeds meer dingen gaan zeggen: dat deed ie de vorige keer ook al! Ja, héél soms voelen we ons al héél ervaren. Nog véél vaker echter niet….
Vandaag heeft Sonam vooral een beetje aan òns mogen wennen: wat doen je papa en mama bij mooi weer op zaterdag? Precies: lopen! Maar wel bescheiden hoor: een rondje door de stad…maar in een stad van 7 miljoen inwoners is dat rondje al gauw een heuse trektocht! We hadden een perfect doel: de Starbucks in “Beer Street”, het uitgaansgebied van de stad. Sonam zat heerlijk in de buikdrager bij mama en keek tevreden om zich heen. Vele Chinese moeders en oma’s wierpen nieuwsgierige blikken in de richting van het lieve snoetje dat half verscholen onder de blauwe capuchon druk bezig was met glimlachjes uitdelen.
Sonams melkfles was in een mum van tijd leeg, terwijl wij genoten van een welverdiende beker heerlijke koffie. Op de terugweg naar het hotel hebben we weer eens kennis gemaakt met het èchte China: een soort wooncommunes, ondergebracht in enorme betonnen blokkendozen, versierd met gevulde waslijnen en airco’s. Onderbroeken hangen op straat te drogen, voor eventuele klanten worden wokgerechtjes in garageboxen klaargemaakt op oude verroeste olieblikken, terwijl de nieuwste Audi Q7 blinkend door het net iets te smalle en soms stinkende straatje komt rijden. In het naastgelegen stadspark staat een oudere man onder een toogje voor de vijver tai chi-oefeningen te doen, terwijl op een meter naast hem een 20-jarig grietje in te hoge laarzen en tijgerprint legging maar weer eens met haar mobieltje staat te spelen….We vragen ons soms af of we hier in 2012 of in 1220 beland zijn…
Na een aantal uurtjes was Sonam toch wel blij dat hij terug in het hotel was: eindelijk tijd om met zijn nieuwe trein te spelen! Hij vindt (bijna) alles prachtig: geluiden, spiegels, dansen, staan, flesjes melk, stukjes muffin… maar papier blijft favoriet. Bewijs: vandaag toverde hij op eigen initiatief de stadsplattegrond uit papa’s jaszak! Dat is pas wat je noemt een jonge avonturier! We zullen zien waar hij ons morgen weer naar toe brengt…
Welterusten allemaal en tot morgen!
Muziektip: Have A Little Faith In Me - John Hiatt
Zo kunnen we over steeds meer dingen gaan zeggen: dat deed ie de vorige keer ook al! Ja, héél soms voelen we ons al héél ervaren. Nog véél vaker echter niet….
Vandaag heeft Sonam vooral een beetje aan òns mogen wennen: wat doen je papa en mama bij mooi weer op zaterdag? Precies: lopen! Maar wel bescheiden hoor: een rondje door de stad…maar in een stad van 7 miljoen inwoners is dat rondje al gauw een heuse trektocht! We hadden een perfect doel: de Starbucks in “Beer Street”, het uitgaansgebied van de stad. Sonam zat heerlijk in de buikdrager bij mama en keek tevreden om zich heen. Vele Chinese moeders en oma’s wierpen nieuwsgierige blikken in de richting van het lieve snoetje dat half verscholen onder de blauwe capuchon druk bezig was met glimlachjes uitdelen.
Sonams melkfles was in een mum van tijd leeg, terwijl wij genoten van een welverdiende beker heerlijke koffie. Op de terugweg naar het hotel hebben we weer eens kennis gemaakt met het èchte China: een soort wooncommunes, ondergebracht in enorme betonnen blokkendozen, versierd met gevulde waslijnen en airco’s. Onderbroeken hangen op straat te drogen, voor eventuele klanten worden wokgerechtjes in garageboxen klaargemaakt op oude verroeste olieblikken, terwijl de nieuwste Audi Q7 blinkend door het net iets te smalle en soms stinkende straatje komt rijden. In het naastgelegen stadspark staat een oudere man onder een toogje voor de vijver tai chi-oefeningen te doen, terwijl op een meter naast hem een 20-jarig grietje in te hoge laarzen en tijgerprint legging maar weer eens met haar mobieltje staat te spelen….We vragen ons soms af of we hier in 2012 of in 1220 beland zijn…
Na een aantal uurtjes was Sonam toch wel blij dat hij terug in het hotel was: eindelijk tijd om met zijn nieuwe trein te spelen! Hij vindt (bijna) alles prachtig: geluiden, spiegels, dansen, staan, flesjes melk, stukjes muffin… maar papier blijft favoriet. Bewijs: vandaag toverde hij op eigen initiatief de stadsplattegrond uit papa’s jaszak! Dat is pas wat je noemt een jonge avonturier! We zullen zien waar hij ons morgen weer naar toe brengt…
Welterusten allemaal en tot morgen!
Muziektip: Have A Little Faith In Me - John Hiatt
-
07 Januari 2012 - 16:25
Peter En Annemarie:
Wat goed om te lezen dat het goed met jullie drietjes gaat! We volgen jullie dagelijks, dan weten we een beetje wat ons nog te wachten staat ;-)
Blijf van elkaar genieten en heb nog een hele mooie tijd in China -
07 Januari 2012 - 16:27
Benno:
Die Sonam boft toch maar! En dat mag ook wel. Ziet er allemaal heerlijk knus uit. Het weer bij jullie lijkt me heel wat lekkerder dan hier, met 9 graden en zonnetje. Hier is het het halve land zo ongeveer overstroomd door alle regen en hoogwater. -
07 Januari 2012 - 16:29
Guus En Tineke:
Hallo Karen, Michel en Sonam, wij volgen al een paar dagen jullie reisverslag en met name het gedeelte nadat jullie officieel papa en mama waren geworden. Dat komt omdat opa uitdrukkelijk schreef dat nu officeel opa en oma waren geworden. Hoe trots kan iemand zijn. Hoewel waarschijnlijk was de mail van oma.
Wat een leuk kindje daar moet je toch heel blij mee zijn, gezien de berichten zijn jullie dat ook.
Bedankt voor het geboortekaartje ook erg leuk. Veel plezier nog een goede reis terug en wij blijven jullie volgen.
Groetjes
Guus en Tineke -
07 Januari 2012 - 16:30
Tante Bertha:
Wat een belevenis voor jullie om met jullie zoontje in de buikdrager door die drukke stad te lopen.
Straks in Waalwijk kan hij in de buggy mee, dat is ook leuk.
Zo te zien vermaakt hij zich prima, gewoon een lief tevreden kereltje.
Vandaag hebben te foto's de ronde gedaan op de nieuwjaars receptie.
Wat is iedereen blij voor jullie en trots om dit kind in de familie te hebben.
Geniet er van en de groeten van de kampjes uit Waspik. -
07 Januari 2012 - 18:14
Marjolein:
Hé ik herken een jasje!? Lijkt nog iets te groot, of niet? Zal in ieder geval lekker warm zijn! Kijk al uit naar het volgende verslag
xx
marjolein -
07 Januari 2012 - 18:21
Bas En Jasper:
Hi Happy Kamp-ers,
Gefeliciteerd met jullie ouderschap! Hoe ontzettend mooi dat het er nu eindelijk van is gekomen. Als we jullie verhalen zo lezen, bevalt het uitermate goed :-) Aan de foto's te zien bevalt het ook hem heel goed. Houwe zo!
Dat wordt de komende tijd dus nog veel genieten geblazen van jullie kleine man.
Even by the way: wat een supermooi welkomskaartje!
Zwaai en liefs,
Bas en Jasper -
07 Januari 2012 - 19:47
Jeannette En Ton:
Halloooo kersverse ouders van Sonam. Het is gewoon geweldig om op de foto's te zien wat deze kleine guit allemaal al kan. Staan, goed zitten, en zo te lezen ook heel goed eten. En ook het wennen aan zijn nieuwe ouders schijnt geen probleem voor hem te zijn. Een voorbeeldig kind zullen we maar zeggen, echt te gek hoor. En huiluurtjes? Zijn die er niet? En ook het grote bad waar Sonam in zit blijkt zo we kunnen zien ook al geen probleem te zijn, echt een heerlijk jochie.Ik blijf me verbazen, en kijk weer uit naar jullie volgend verslag. Dikke knuffel voor de kleine, maar ook voor jullie hoor. P.S. Enne ........... GENIET !!! -
08 Januari 2012 - 08:20
Monique:
Wat een mooi ventje is het al. Leuk om te zien dat hij al kan lachen en kan zitten.
Tennissen ook al in zicht? Gek hè dat je nu voortaan altijd met z'n drietjes zult zijn.
Geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
