Dag 17 - Frisse lucht!

Sundy heeft ons heerlijk laten uitslapen: pas om 8:45 uur schrikken we wakker. Ons meisje zit rechtop in haar bedje en kijkt een beetje treurig voor zich uit. Het lijkt alsof ze vergeten is geluid te maken, terwijl ze toch wel degelijk zin heeft in haar flesje melk.
Bij het ontbijt is alles weer dik in orde: ze speelt met alles wat ze maar te pakken krijgt, en grijnst ongeveer aan één stuk door. Dit belooft weer een mooie dag te worden!

En dat wordt het zeker. Vandaag is de smog verdwenen en schijnt de zon in overvloed. Oorzaak: windkracht 4. Omdat de temperatuur maar net boven 0 ligt, is het een prima dag om een frisse neus te halen. Daarom gaan we om 11:00 uur te voet naar de Tibetaans-boeddhistische Lama-tempel, waar we eerder deze week besloten hadden het bezoek uit te stellen.
In tegenstelling tot onze twee eerdere bezoeken in 2008 en 2012, is het dit keer druk bij de tempel. Dit komt de mystieke sfeer zeker niet ten goede: het tempelcomplex lijkt veranderd in een commercieel bedevaartsoord. De vorige keren was het een plaats van rust in de grote stad, nu is het eerder een door wierookdampen omgeven museum. Hoewel er door velen gebeden wordt, lijkt de ziel eruit. Jammer.

Na een lunchstop bij een kleine, artistieke, Chinese tegenhanger van de Starbucks (we kenden het tentje nog van 2012) duiken we weer de kou in. De wandeling gaat naar Jingshan Park, een hoge kunstmatige heuvel recht achter de Verboden Stad. Boven op deze heuvel staat een tempel en is het wederom druk...en winderig! We blijven bewust uit de wind staan, want bij vlagen waait het zo hard dat blijven staan moeite kost! Het uitzicht is echter overweldigend: omdat Beijing volledig vlak is, is vanaf hier bij helder weer de hele stad te overzien. En vandaag ís het helder! Dat betekent uitkijken over zo'n 3600 km² stad, 60 km x 60 km bebouwing! Een speciale ervaring.

Vanwege de kou dalen we snel weer af en vinden op de noordoosthoek van de Verboden Stad gelukkig weer een koffietentje. De sfeer is er prima, de gebakjes heerlijk en de koffie slap...ach ja, je kunt niet alles hebben.
Om te voorkomen dat Sundy het te koud krijgt, besluiten we het bezoek aan het Plein van de Hemelse Vrede uit te stellen tot morgen. We duiken weer de overvolle metro in, terug richting het hotel. En ach, laten we nog maar eens gaan eten bij de Pizza Hut....

Sundy heeft zich vandaag weer van haar beste kant laten zien. Alles vindt ze prima, en lekker. Behalve jasjes, dasjes en handschoentjes aandoen... Maar als ze eenmaal weer bij papa op de rug zit, lijkt alles weer snel vergeten en kijkt ze naar alles wat ze ziet. En hier in Beijing is dat nogal wat!