Dag 3 - Welkom in de mierenhoop

Het weer in Beijing zou vandaag een 10 krijgen: een graad of 3 en geen wolkje te bekennen. Dus dat betekent voor ons: naar buiten! Winterjas aan, handschoenen mee en op pad!

Eerste doel: op verkenning naar het indoor-speelparadijs vlakbij het hotel. Aangezien dit stukje China met allemaal kleine keizertjes en keizerinnetjes op de 3e verdieping van een winkelcentrum ligt, wordt het eerst maar even rondneuzen tussen mooie, minder mooie en ronduit vreselijke prullaria die te koop aangeboden worden. Overal duiken dit keer schaapjes op: 19 februari start het nieuwe Chinese jaar, het Jaar van het Schaap dit keer. De meeste verkopers staan wat versuft achter hun balie, sommige proberen actief hun waren aan te prijzen. Vaak komt het echter neer op veel geschreeuw en weinig wol...
De keizertjes en keizerinnetjes blijken in groten getale aanwezig te zijn. Da's ook niet vreemd, want het speelparadijs heeft van alles te bieden: van een draai-octopus tot een klauterbaan. En zelfs een soort zandbak, niet gevuld met zand, maar met graankorrels (spelt?). Sonam zou het hier zeker naar zijn zin hebben, hopelijk kunnen we Sundy hier straks ook een keertje blij maken. Dan moet ze wel eerst door de 'medische keuring' heen, want voordat kinderen toegelaten worden, wordt er eerst even gekeken of ze geen koorts hebben...veiligheid boven alles.

Vervolgens op weg naar het metrostation Liufang. Als 'vanouds' even langs bij de bakkerij voor koffie en gebakjes en dan de duik onder de grond naar het hart van de stad: Wangfujing. Hier lijkt kapitalisme bijna uitgevonden: Prada, Rolex en natuurlijk....Starbucks. Maar ook: politie op elke 30 meter. En een niet aflatende stroom mensen. Van links naar rechts, van rechts naar links, van boven naar beneden, enzovoort. Wie zich afvraagt hoe een mierenhoop eruit ziet, moet hier eens komen kijken. En juist vandaag, want China heeft een vrije dag, dus dat betekent: nog meer mieren! Dit blijkt vooral even verderop, bij de Verboden Stad en het Plein van de Hemelse Vrede. Daarom: eenrichtingverkeer voor voetgangers. Helemaal soepel verloopt dit echter niet...de agenten zijn soms meer bezig met hun portofoons dan met het begeleiden van de drommen mensen.

Het Plein van de Hemelse Vrede blijft iets aparts: als je erop wilt, word je eerst gefouilleerd en je bagage gescand. Tenminste: als je een Chinees bent...Van buitenlanders heeft men hier blijkbaar niets te vrezen, van de eigen bevolking des te meer. Hoe zou dat toch komen...? Het geeft ons in elk geval het gevoel dat we terecht zijn gekomen op het Plein van de Hemelse Onvrede...

Om 3 uur neemt de kracht van de zon af en wordt het koud op het plein: tijd om weer richting hotel te gaan. Dit vergt sowieso nog 1½ uur, dus we duiken weer de mierenhoop in. Na aankomst op de hotelkamer lonkt ons bed voor een heerlijke dut. Het avondeten kan immers nog wel even wachten...

Tussen de vele mieren hebben we vandaag natuurlijk ook veel 'Sundy's' zien lopen. Dan rijzen telkens de vragen: "Zou ze al....?" of "Zou ze nog...?" Op dit moment is er nog even niemand die daar antwoorden op kan geven, dus rest er slechts één oplossing: "all we need is just a little patience."